Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Επιτομή της Ελληνικής ιστορίας

Σίγουρα αυτό που περιγράφει παρακάτω, είναι η ιστορία μας με λίγα λόγια και αν θέλεουμε να είμαστε ειλικρινείς με το εαυτό μας, αυτό που περιγράφει, μην βιαστεί κανείς να το προσωποποιήσει στο δημόσιο γιατί και ο ιδιωτικός τομέας, όπου μπορεί, και όπου δεν μπορεί θα το ήθελε πολύ, να είναι έτσι.
Αλλα γι αυτό αγαπάμε την Ελλάδα, γι αυτό γουστάρουμε που είμαστε Έλληνες, αυτό όμως ακριβώς είναι που δεν γουστάρουν, ο μικρός ανικανούλης, προδοτάκος, γιωργάκης και η άθλια παρέα του. Αλλά όμως ΔΕΝ πειράζει, θα πιουν ξύδι και θα τους περάσει.

Διαβάστε και γελάστε, αν και μερικοί σίγουρα θα το ξέρετε.

Ένας Έλληνας πεθαίνει και φτάνει στη ρεσεψιόν της Κόλασης.
Ο υπάλληλος του ανακοινώνει ότι επειδή είναι υπήκοος χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μπορεί να διαλέξει μία... από τις κολάσεις των χωρών-μελών.
Σκέφτεται λίγο και αποφασίζει να πάει στη Γερμανική.
Οργανωμένη xώρα σου λέει, τόσα χρόνια στην Ελλάδα τι κατάλαβα... μου βγάλανε το λάδι.
Τουλάχιστον, ας πάρω μυρωδιά του τι σημαίνει Ευρώπη, έστω και στην κόλαση(!) Φτάνει λοιπόν μπροστά στην πύλη της γερμανικής κολάσης.
Μαύρομάρμαρο, καλογυαλισμένο, σιδερένια πύλη και ψηλά γράφει με μεγάλα γράμματα ΚΟΛΑΣΗ στα γερμανικά. Χτυπάει.... Του ανοίγει ένας άψογα ντυμένος υπάλληλος και τον ρωτά τι θέλει.
- Να δω πώς είναι, του απαντά εκείνος.
- Ούτε να το σκέφτεστε, του απαντά ο υπάλληλος! Όλη την ημέρα μας δέρνουνε με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια γεμάτα σκατά!! Φρίκη! Φρίκη!
Όπου φύγει-φύγει ο ρωμιός....... Δοκιμάζει τις υπόλοιπες κολάσεις, τα ίδια.
Έτσι απογοητευμένος, καταφεύγει στην έσχατη λύση, την ελληνική κόλαση!
Φτάνει λοιπόν έξω από την πύλη.
Μία πύλη εγκαταλειμμένη, βρώμικη, όπου στο ψηλότερο σημείο της υπάρχει με μεγάλα φωσφορίζοντα γράμματα η λέξη ΚΟΛΑΣΗ.
Το Κ και το Λ φυσικά δεν ανάβουν.
Έτσι η επιγραφή γράφει Ο ΑΣΗ.
- Ελληνική ανοργανωσιά....μουρμουρίζει....
Όσο πλησιάζει, ακούει κάτι περίεργους θορύβους...
Μοιάζουν με μουσική.
Πλησιάζει περισσότερο. Η μουσική πλέον ακούγεται ολοκάθαρα.
Μπουζούκια, μπαγλαμάδες κλπ.
Χτυπάει...Του ανοίγει ένας τύπος κρατώντας μία μπουκάλα στο χέρι, εντελώς φέσι, και τον ρωτά τι θέλει.
- Ήρθα να δω πώς είναι, του λέει και βάζει το κεφάλι του μέσα...
Τραπέζια, κάπνα, κάτι γκόμενες χορεύουν πάνω στα τραπέζια τσιφτετέλια, νταούλια..... Γενικώς, μπάχαλο.
Τρελαίνεται ο τύπος.... - Καλά ρε φίλε, τι γίνεται εδώ; ρωτάει..
- Aσε φίλε, χάάάλιαα του λέει ο άλλος, μεθυσμένος. Η κατάσταση είναι δραματική εδώ πέρα. Μας δέρνουν όλη μέρα με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια με σκατά.
- Πλάκα μου κάνεις, απαντάει ο πεθαμένος. Εδώ πίνετε και γλεντάτε......
- Εεε.., ξέρεις πώς είναι μωρέ εδώ στην Ελλάδα. Τη μία δεν έχουμε σκατά, την άλλη χαλάνε τα μαστίγια...


paparazzi

Δεν υπάρχουν σχόλια: