Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

και ΥΣΤΕΡΑ ΠΗΓΑΝ στον ΠΟΡΟ

Ακριβώς όπως θα θυμόσαστε οι μεγαλύτεροι την ραδιοφωνική σαπουνόπερα, "κι ύστερα ήρθε ο έρωτας" που ακούγαν οι μαμάδες μας.
Έτσι ακριβώς, ολοκλήρωσαν τις μεγαλειώδεις εκδηλώσεις του Σαββάτου, (διαβάστε στην προηγούμενη ανάρτηση) και αυτές συνεχίστηκαν ακόμα πιο λαμπρές, την επόμενη στον Πόρο.
Το πολύπλοκο πρόγραμμα της διοργάνωσης περιελάμβανε την πρωινή λειτουργία, άλλη μία μνημονησιακού χαρακτήρα στο μνημείο, κατάθεση στεφάνων και βράβευση των αθλητών στο δρόμο θυσίας. Γιατί βεβαίως, είχε προηγηθεί το Σάββατο ο δρόμος θυσίας, στον οποίο οι συμμετοχές -και αυτό βεβαίως αποτέλεσμα της εκπληκτικής διοργάνωσης- ήταν οι λιγότερες από ποτέ. Ο γνωστός Μάκης και καμιά δεκαριά ταλαίπωρα παιδάκια, και φυσικά όταν γράφω ταλαίπωρα, δεν εννοώ ότι έφταιγαν τα παιδάκια, αλλά ... κανείς δεν υπήρχε να τα καθοδηγήσει, να τα οργανώσει, κανείς δεν σκέφτηκε να τους πάρει ένα μπουκάλι νερό για όταν θα τερμάτιζαν. Είχαν όμως την σπάνια τύχη να τα περιμένει στην πλατεία στον τερματισμό Ο ΙΔΙΟΣ Ο κ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ.
Αφού λοιπόν η οργανωτική επιτροπή των εκδηλώσεων οργάνωσε την λειτουργία, πράγμα το οποίο όπως είναι γνωστό απαιτεί βεβαίως (διότι ξέρετε τώρα τι δύσκολο πράγμα είναι να οργανωθεί μια λειτουργία) βαθιά γνώση των μυστικών της οργανωτηκότητας, μετέφεραν τον παπά στον Πόρο. Άλλη μιά extreme κίνηση από την πλευρά της οργανωτικής επιτροπής που πραγματικά μας άφησε άναυδους. Διότι όχι μόνο τον μετέφεραν, έψαλε και μνημόσυνο, πσσσσ καλά παιδιά είστε άπαιχτοι, είχαμε να δούμε τέτοιες εκδηλώσεις χρόνια.
Στη συνέχεια οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν με την πρωτότυπη κατάθεση στεφάνων. Και γιατί πρωτότυπη; Γιατί οι μισοί από όσους φώναξαν να καταθέσουν ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ. Αν και η αλήθεια είναι ότι τις προηγούμενες ημέρες ο κ. πρόεδρος, είχε σπάσει τα τηλέφωνα για να μαζέψει λίγο κόσμο, αλλά όσους πήρε, όλοι αρνήθηκαν να παραστούν στις εκδηλώσεις παρωδία. Παρ' όλα αυτά όμως, αυτοί το χαβά τους, τους φώναζαν και δεν έκανα καν τον κόπο να κοιτάξουν γύρω - γύρω πριν φωνάξουν, για να δουν αν τελικά πήγαν.
Στη συνέχεια ακολούθησε η επίσης πρωτότυπη βράβευση των αθλητών. Άλλη μια πρωτοτυπία που έγκειται στο εξής. Τα παιδάκια που επρόκειτο να βραβευτούν ΔΕΝ ΠΗΓΑΝ. Και δεν πήγαν γιατί κανείς δεν φρόντισε πως θα πάνε εκεί, έτσι λοιπόν κι αυτά τους έφτυσαν. Μπράβο παιδιά, όλο και σε χαμηλότερες ηλικίες αποκτάτε χλευαστές.
ΤΕΛΟΣ Ο ΧΑΒΑΛΕΣΑναρωτιέμαι, οι εξ' Αθηνών Αιτωλικιώτες που αρέσκονται να ονομάζουν τον Σύλλογό τους "ο Λιακατάς" τι ακριβώς πρόσφεραν στην διοργάνωση, εκτός του να δώσουν άλλοθι στο μικρό ανίκανο και πείσμωνα ας πούμε δήμαρχο, που πέφτει όλο και πιο χαμηλά.
Αναρωτιέμαι ακόμα, καλά πέρυσι δεν ήξεραν τι συμβαίνει με τον αγωγό με τον βιολογικό καθαρισμό, ή σε τι κατάσταση έχει περιέλθει η πόλη με την καταστροφική δημαρχία γαλάνη, ένας ολόκληρος χρόνος δεν τους έφτασε να ενημερωθούν;
Για ποιο λόγο του πρόσφεραν άλλο ένα άλλοθι;
Ποιο είναι το αντάλλαγμα για αυτή την αθλιότητα;
Η ερημιά στον Πόρο, οι απουσίες των φορέων της πόλης, η αδιαφορία των δημοτών, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ ΤΙΠΟΤΑ; ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕ; ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΣΕ ΣΚΕΨΕΙΣ;
Συνεχίζω τις αναρωτήσεις μου. Ο κ. Πρόεδρος είναι ευχαριστημένος με τις "εκδηλώσεις" που διοργάνωσε; (εδώ είναι και οι επίσης μεγαλειώδεις περυσινές εκδηλώσεις). Όταν το βράδι πήγε στο σπίτι του και κοιτάχθηκε στον καθρέφτη, καμάρωσε τον εαυτό του και είπε μπράβο μήτσο τα κατάφερες, ή τον έφτυσε; Και αν συνέβη το πρώτο, τι ακριβώς κατάφερε; Κι αν συνέβη το δεύτερο, γιατί συνεχίζει να είναι προσκολλημένος στον ανίκανο; Τι συμφέροντα παίζονται; Σας διαβεβαιώνω λοιπόν, ότι για τον συγκεκριμένο ΔΕΝ παίζεται κανένα συμφέρον, εξαγοράστηκε για πολύ λίγα.Και συνεχίζω, ο βουλευτής που ήταν παρών και κατέθεσε και στεφάνι, αναρωτήθηκε άραγε τι συμβαίνει; που είναι οι Αιτωλικιώτες; Θα ρωτήσει; Θα μάθει; Θα ενδιαφερθεί;Θα περιμένουμε και θα δούμε, γιατί αν ενδιαφερθεί να μάθει τι συμβαίνει, θα το μάθουμε. Γιατί αυτός δέχτηκε την μεγαλύτερη προσβολή, από την δική τους ανικανότητα και την απόρριψη της κοινωνίας, απαξιώθηκε εντελώς η δική του παρουσία. Και εάν πέρυσι ήταν απλά πολιτευτής, φέτος είναι βουλευτής.
Και ολοκληρώνω τις αναρωτήσεις μου με το εξής, ο μικρός, ανάξιος και πείσμων με πείσμα, όπως έχω ξανά γράψει, νικολάκις, τι συμπέρασμα έβγαλε από αυτό το διήμερο; Είναι άραγε ευχαριστημένος από την αποδοχή που έχει στους δημότες του. Είναι άραγε ευχαριστημένος με τον τρόπο που διαχειρίστηκε αυτός, οι υπηρεσίες του και οι συνεργάτες του, αυτήν την ημερομηνία, η οποία στα χέρια ικανών θα μπορούσε να είναι ορόσημο για το Αιτωλικό;
Βέβαια η δικαιολογία είναι έτοιμη, φταίμε εμείς οι Μ.Ε.Π. αλλά φέτος ΔΕΝ ασχοληθήκαμε και δεν γράψαμε τίποτα από πριν. Και αυτό έγινε επί σκοπού, ΔΕΝ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ και ΕΜΕΙΣ ΑΛΛΟΘΙ για την προδιαγεγραμμένη αποτυχία και απαξίωση, εσείς μόνοι σας αποφασίσατε να στηρίξετε ή όχι τις όποιες εκδηλώσεις, να παραστείτε ή όχι. Όταν λοιπόν τον ακούστε να λέει ότι εμείς φταίμε, ότι εμείς επηρεάσαμε τον κόσμο και τον απαξίωσε, ξέρετε τι πρέπει να κάνετε ε; ΝΑ ΤΟΝ ΦΤΥΣΕΤΕ και μην του πείτε γιατί, αυτός ξέρει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: